ภาษาสูง

N. high language

Def: [ ระดับหนึ่งของภาษา ซึ่งเป็นการใช้ภาษาในระดับยาก ที่ต้องการความสละสลวย เช่นภาษาที่ใช้ในวรรณกรรมชั้นสูง หรือทางวรรณศิลป์ เป็นต้น]

Sample: [ ถ้าต่างชาติหรือเด็กเกิดเมืองนอกที่คิดจะเรียนศัพท์แสงภาษาไทยมาอ่านโคลงกลอนเมื่อใด เมื่อนั้นเป็นต้องเปลี่ยนใจเลิกเรียนภาษานี้ทันที นี่แหละภาษาสวย ภาษาสูง ประสาภาษาไทย]

N. high level language

Def: [ ภาษาคอมพิวเตอร์ทั่วไป]

Syn: [ภาษาในระดับสูง]

Ant: [ภาษาต่ำ, ภาษาในระดับต่ำ]

Sample: [ งานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่มักจะเขียนด้วยภาษาสูง เช่นภาษาซี หรือภาษาโคบอล]